Λαμόγια ακόμη και στ’ αυτονόητα

Όταν το Κράτος κρίνει ότι πρέπει, απλώς θέλει ή τελικά επιλέγει, να προστατεύσει την επένδυση ενός ιδιώτη, να χαρίσει πρόστιμα ή να σταματήσει διώξεις, τότε, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία βγαίνει θαρραλέα και ανοιχτά, το δηλώνει, επιχειρηματολογεί, προσπαθεί να πείσει και τελικά υπερψηφίζει τη σχετική νομοθετική ρύθμιση στη Βουλή.

Το Κράτος δεν κρύβεται, πίσω από ύποπτες ανώνυμες τροπολογίες που καταθέτει και ξανα-καταθέτει ένας αγχωμένος – συγκεκριμένος πάντα- βουλευτής, μόνο και μόνο γιατί αυτός θέλει να δείξει -και να αποδείξει- στον συγκεκριμένο επιχειρηματία ότι «φροντίζει» για τα ιδιαίτερα συμφέροντά του.

Ακούγονται πολλά, ψιθυρίζονται περισσότερα και υπονοούνται άλλα τόσα για την περιβόητη τροπολογία που κατέθεσε ο βορειοελλαδίτης βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που προσπαθεί να «διευθετήσει» μια συγκεκριμένη εκκρεμότητα ενός βορειοελλαδίτη επιχειρηματία σε μια συγκεκριμένη βορειοελλαδίτικη «κοινωνική επιχείρηση».

Ο συγκεκριμένος βουλευτής κατέθεσε πάλι συγκεκριμένη «φωτογραφική» τροπολογία, με την οποία επιδιώκεται η απαλλαγή από πρόστιμα αποκρατικοποιημένων εταιρειών, ακόμη και αν αυτά είχαν επιβληθεί για υποθέσεις λαθρεμπορίας.

Η συγκεκριμένη τροπολογία προβλέπει ότι ο επιχειρηματίας απαλλάσσεται από πρόστιμα του Δημοσίου -ακόμα και για «εξαιρετικές περιπτώσεις των παραβάσεων λαθρεμπορίας»- επειδή «κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού δεν είχε γνωστοποιηθεί η με οποιοδήποτε τρόπο εκκρεμούσα παράβαση ώστε να έχει πλήρη γνώση των κινδύνων που αναλαμβάνει».

Χωρίς Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, χωρίς νομική τεκμηρίωση και χωρίς το θάρρος της γνώμης που οφείλει να διαθέτει ένας βουλευτής, η τροπολογία κατατέθηκε στα μουλωχτά για να «εξυπηρετήσει έναν φίλο».

Είναι πολύ πιθανό, η συγκεκριμένη τροπολογία να αποδίδει πραγματικά δικαιοσύνη στην συγκεκριμένη περίπτωση του συγκεκριμένου επιχειρηματία.

Είναι όμως εξίσου πιθανό πίσω από αυτή την ορθή νομοθετική διάταξη, να κρύβονται ή να κρυφτούν στο μέλλον άλλοι επιχειρηματίες με λιγότερο δίκαια αιτήματα ή επιδιώξεις.

Εφόσον είναι απαραίτητη η νομοθετική πρωτοβουλία, το Κράτος, δηλαδή η Κυβέρνησή του, δηλαδή οι έχοντες το ηθικό πλεονέκτημα Πρώτη Φορά Αριστερά Υπουργοί και βουλευτές οφείλουν να εκθέσουν τους λόγους για τους οποίους πρέπει να νομοθετήσουν.

Δυστυχώς, η επιλογή τους είναι διαφορετική. Θέλουν συναλλαγή. Θέλουν να δείξουν ότι προστατεύουν, εξυπηρετούν, ότι αυτοί και μόνον αυτοί τακτοποιούν τις εκκρεμότητες.

Οι Πρώτη Φορά Αριστεροί υπουργοί και βουλευτές έχουν χάσει το ηθικό πλεονέκτημα που δήθεν διέθεταν. Συμπεριφέρονται ως κοινά λαμόγια που απλώς θέλουν να δείξουν στα υπόλοιπα λαμόγια ότι αυτοί κυβερνούν και όποιος θέλει «εξυπηρέτηση», σ’ αυτούς πρέπει να απευθυνθεί…

Του Χρήστου Κώνστα
πηγη xrima.gr